یک نسخهی خطی دیدم، آخرش یک شعر نوشته:
«یلوح الخط فی القرطاس دهرا**** و کاتبه رمیمٌ فی التراب»
((یعنی: تا دنیا دنیاست نوشتهها در کاغذ دیده میشوند؛ اما آن کسی که آنها را نوشته، توی خاک تجزیه میشه و میپوسه!))
این نسخه، ۴۰۰ سال پیش نوشته شده... یعنی حالا دیگه اثری از اون کاتبی که اون بیت شعر رو نوشته، نیست... همون جوری که خودش گفته بود...
واقعا دیگه دنیا چه جوری باید به ما بگه: من موندنی نیستم...
============================================
برای دیدن مطلب مرتبط:
موعظه جبرئیل به امام صادق علیه السلام