از مظاهر اخلاق زیبا و محبت آمیز حضرت رضا علیه السلام، توجه ایشان به خدمتکاران و بردگان است که ضمن نشان دادن تواضع فوق العاده ایشان که روش اهل بیت علیهم السلام است، از روحیه و عاطفه ی والای حضرت نسبت به زیردستان و ضعیفان حکایت می کند.
الف. حضرت به عبادت و معنویت خدمتکاران خود توجه داشت. به گونه ای که کسی را گماشته بود تا آن ها را برای نماز شب بیدار کند.[1]
ب. نسبت به آزادی بردگان عنایت داشت به گونه ای که نوشته اند: حضرت هزار برده را آزاد کرده است.[2]
پ. یکی از اهالی بلخ می گوید: با حضرت رضا علیه السلام در سفر خراسان همراه بودم، روزی سفره ای انداخت و تمامی خدمتکاران را با هر مرتبه ای که بودند سر سفره جمع کرد، عرض کردم: فدایت شوم، ای کاش برای این ها سفره ای جدا می انداختی؟ حضرت فرمود: بس کن: انّ الرّبّ تبارکَ وَ تَعالی واحدوالأب واحد و الجَزاء بِالأعمال یعنی: همانا پروردگار ما یکی و مادر ما یکی و پدرمان یکی است و پاداش به اعمال است.
ت. از جمله صفات ارزنده ی حضرت این بود که مراعات آرامش زیردستان را در وقت غذا می کرد، دو نفر از خدمتکاران حضرت به نام های یاسر و نادر گویند: حضرت رضا علیه السلام به ما فرمود اگر مشغول غذا بودید و من بالای سر شما آمدم، بلند نشوید و غذایتان را تمام کنید.
گاهی حضرت یکی از ما را صدا می زد و چون می گفتند مشغول غذا خوردن است می فرمود: بگذارید تا غذایش تمام شود[3] و گاهی چنان به خدمتکاران خود توجه می کرد که با دست خویش برای
ن ها لقمه می گرفت. نادر خادم گوید: حضرت رضا علیه السلام خودش جوزینه (گویا چیزی کلوچه مانند که با شکر و خرما درست می کردند بوده است) روی هم می نهاد و به من می داد.[4]
1- عیون اخبارالرضا علیه السلام، ج2، ص 178.
2- اعلام الهدایة، ص31.
3- بحار، ج49، ص102.
4- همان، ص 100.
5-کتاب حکایت آفتاب،سید محمد نجفی یزدی
==================================================
برای مشاهده ی مطلب مرتبط
روش های عبادات امام رضا(ع)
