قرآن کریم دستور به انفاق می دهد لکن ،انفاق از آنچه که دوست دارید؛«هرگز به حقیقت نیکوکاری نمی رسیدمگر اینکه از آنچه دوست می دارید ( در راه خدا ) انفاق کنید .[1] مقصود از واژه «بر = نیکوکاری » در آیه طبق نظر برخی از مفسران به معنای بهشت ویا پرهیزکاری و تقوا و بعضی به معنای پاداش نیک گرفته اند؛ ولی بر معنای وسیعی دارد وبه تمام نیکی ها و اعمال پاک گفته می شود [2]. بنابراین یکی از شرایط رسیدن به مقام نیکوکاری واقعی ، انفاق کردن از اموالی است که انسان علاقه زیادی به آن دارد؛ ابو طلحه انصاری از یاران پیامبر ،در مدینه باغ زیبایی داشت که در آن چشمه آب صافی داشت ،هرموقع پیامبر به آن باغ می رفت ازآن آب میل می فرمودو وضو می گرفت، پس از نزول آیه فوق خدمت پیامبر آمد و عرض کرد : می دانی که محبوبترین اموال من همین باغ است و می خواهم آن را در راه خدا انفاق کنم ، پیامبر فرمودند:آفرین بر تو ، این ثروتی است که برای تو سودمند خواهد بود . سپس فرمودند من صلاح می دانم که آن را به خویشاوندان نیازمند خود بدهی .[3] نکته دیگری که از روایت استفاده می شود آنکه تا اطرافیان و خویشاوندان انسان نیازمند هستند بهتر است ابتدا به آنها کمک شود.
==================================================
[1] سوره آل عمران ،آیه 92
[2] تفسیر نمونه ،ذیل آیه فوق
[3] تفسی مجمع البیان ذیل آیه مورد بحث
=====================================
برای مشاهده ی مطلب مرتبط
