شکی نیست که هر گناه و ظلمی انسان را یکقدم از خدا دورتر و دورتر میکند. دوری از خدا حال بدی است که اگر ضمیر درونی انسان خیلی آلوده نشده باشد میتوان تلخی آن را کموبیش درک کرد، خشکی چشم، قساوت قلب، کسالت در عبادت، عدم استجابت دعا و ... نشانههای تلخی از این دوری هستند.
برای نزدیکتر شدن به خدا باید وارد عمل شد! یکی از اقدامات مؤثری که در این زمینه میتوان انجام دارد رعایت عدالت در امور اقتصادی و پرهیز از ظلم و کسب حرام است. آری اگر شخصی عادلانه از کسب حرام دور شود آنگاه به خدا نزدیک و نزدیکتر میشود و آثاری دوری از خدا مخصوصاً عدم استجابت دعا از وجود او پاک میشود.[1]
[1] برداشتی از بحارالأنوار (ط-بیروت) ج 90، ص321، ح31.