« إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَهَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنْزِيرِ وَمَآ أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللَّهِ فَمَنِ اضْطَّرَ غَيْرَ بَاغٍ وَ لا عَادٍ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ » (بقره/173)
همانا خداوند مردار و خون و گوشت خوك و آنچه را كه (هنگام ذبح) نام غير خدا بر آن برده شده، حرام كرده است، (ولى) آن كس كه ناچار شد (به خوردن اينها) در صورتى كه زياده طلبى نكند و از حدّ احتياج نگذراند، گناهى بر او نيست، همانا خداوند بخشنده و مهربان است.
سؤال:
آيا تحريم هاى الهى، تنها به جهت مسائل طبّى وبهداشتى است؟
پاسخ:
خير، بلكه گاهى دليل حرمت، مسائل اعتقادى، فكرى وتربيتى است. شايد تحريم گوشت حيوانى كه نام غير خدا بر آن برده شده، به خاطر شرك زدايى باشد. چنانكه گاهى ما از غذاى شخصى دورى مى كنيم، به خاطر عدم رعايت بهداشت توسط او، ولى گاهى دورى ما از روى اعراض يا اعتراض است.
منبع : حجت الاسلام قرائتی،تمثيلات تفسير نور، ص:25