قرآن سفره الهی است و این سفره به اندازه صاحبش که پروردگار کریم است دارای نعمت و برکت است. حال اگر ما نمی توانیم بهره ای از آن ببریم مشکل ماست. این کم ظرفیتی ماست که در کنار بزرگترین سفره الهی نشسته ایم و باز گرسنه ایم و نه تنها برای رفع گرسنگی مان دستی به آن سفره نمی بریم بلکه دست گدایی به سوی غرب دراز کرده ایم و هنوز که هنوز است نشخوارهای به اصطلاح علمی آنان را در مراکز عالی علمی مان قاب می گیریم. هنوز که هنوز است فکر می کنیم روانشناسان رفتارگرا و شناختی می توانند گره از مشکلات روان انسان باز کنند و با خیال خام، دستورهای مدیریتی و ... آن ها را که خاستگاه اومانیستی ضد الهی دارد سرلوحه مدیریت هامان قرار می دهیم. هنوز که هنوز است سیاست خارجی مان از همجنس گرایانی چون میشل فوکو تاثیر می پذیرد و درد اینجاست که جوان مومن ما در همین گوگل پلاس می نویسد مرحوم فوکو! چنین گفت و چنان گفت. بالاخره از ماست که بر ماست. خدا کمک کند که برگردیم.
قَالَ الْإِمَامُ ع: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ مَأْدُبَةٌ اللَّهِ تَعَالَى فَتَعَلَّمُوا مِنْ مَأْدُبَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَا اسْتَطَعْتُمْ، فَإِنَّهُ النُّورُ الْمُبِينُ، وَ الشِّفَاءُ النَّافِعُ فتَعَلَّمُوهُ، فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى يُشَرِّفُكُمْ بِتَعَلُّمِهِ.
امام حسن عسگری علیه السلام از قول رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرمایند: قرآن سفره الهی است، هرچقدر که می توانید از آن بهره ببرید این نور آشکار و شفا دهنده ای نافع است، وقتی شما آن را فرامی گیرید شریف می شوید و بالا می روید.(تفسیر امام حسن عسگری علیه السلام،ص60)
