عالمی وارسته بود، با عشق و علاقه نماز شب میخواند، در سفرش به سمت همدان مهمان یکی از معتمدین محل شد، شبی میزبان به از او خواست همراهش به مهمانی شخص دیگری بروند. او در مرحله نخست قبول نکرد ولی با اصرار میزبان ناچار به شرکت در این مهمانی شد و پس از خوردن شام به خانه برگشتند، آن شب بر خلاف هر شب نزدیک طلوع آفتاب از خواب بیدار شد و نماز شبش قضا شده و نزدیک بود نماز صبح را نیز از دست بدهد. محدث قمی که عمری نماز شب را در وقت خودش به جا آورده بود از این ماجرا به فکر فرو رفت و از میزبان راه درآمد شخصی که دیشب مهمانشان شده بودند را سوال کرد و او در پاسخ گفت: میزبان دیشب ما مردی است که بعد از ظهرها که بانک تعطیل است به شغل ربا خواری مشغول است و از این راه کسب درآمد میکند!! خلاصه آن عالم فرزانه که از این رفتار میزبان خود ناراحت شده بود به مدت چهل شب از عشق به نماز شب محروم شده و آن را با کسالت انجام میداد... همان گونه که اگر سوخت اتومبیل ناخالص باشد قدرت و توان حرکت را از او میگیرد لقمه حرام نیز قدرت انجام اعمال نیک را از انسان گرفته و حتی میل به کار خوب را نیز از وجود انسان پاک میکند و انسان مورد لعن ملائکه قرار خواهد گرفت، رسول خدا میفرماید: «هنگامى كه لقمه حرام در شكم انسانى قرار گیرد هر فرشتهاى كه در آسمانها و زمین است او را لعنت مىكند، و تا وقتى كه آن لقمه در شكم اوست خدا به او نگاه نمىكند، و هركسى كه لقمه حرام بخورد بسوى خشم خدا رفته است، پس اگر توبه كند خدا مىپذیرد، و اگر قبل از توبه بمیرد، آتش به او سزاوارتر است». .................................
منابع: 1: صفیرهدایت. 2:«إذا وَقَعَتِ اللُّقْمَةُ مِنْ حَرامٍ فى جَوْفِ العَبْدِ لَعَنَهُ كُلُّ مَلَكٍ فِى السَّماواتِ وَفِى الأرْضِ وَ مادامَتِ اللُّقْمَةُ فى جَوْفِهِ لایَنظُرُاللّه ُ إلَیْهِ وَمَنْ أَكَلَ اللُّقْمَةَ مِنَ الحَرامِ فَقَدباءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللّه ِ فَاِءنْ» جامع الاحادیث ص 289.