آغازی برای همه
کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَيْنا تُرْجَعُونَ [عنکبوت 57] هر انسانی مرگ را می چشد ، سپس شما را بسوی ما بازمی گردانند. [ترجمه آیت الله مکارم شیرازی] نوساز ؛ زیر بنا دو متر مربع؛ ویو رو به خاک ؛ بدون نور گیر ؛ اکازیون ؛ دنج برای صد سال {البته اگر تو طرح نباشیم} . انسان‌ها در مواجهه با مرگ دو دسته اند:
1- بعضي‌ها مرگ را پیان زندگی و پايان همه‌ی آرزوهای خودشان می‌دانند احساس می کنند مرگ يعنی روی تمام آرزوها خط کشيدن.
2- بعضی ها مرگ را آغازی دوباره و پلی میان این دنیای فانی و آخرت جاوید می دانند تا انسان به آرزو و آمال های فرا زمینی خود دست پیدا کند.
