آقازاده
آقازادهای که فرزند خیرالانام(بهترین مردمان) بود و خود، سَرور زنان جهان؛ اما به سفارش پدر که فرمود: "تو فقط از راه اَعمال و رفتارت میتوانی خود را در جامعه نشان دهی" هیچگاه از میراث دختر پیامبر بودن خود استفاده نکرد و همیشه میفرمود: "من فاطمه هستم که دارم سخن میگویم". نشان داد که نسبت داشتن با پیامبر نباید هیچ نقشی در زندگی و پیشبرد امورش داشته باشد.
این مسأله، هم درسی برای جامعه آن روز به ویژه فرزندان خلفا بود که بعد از پیامبر در معرض انواع آسیبهای آقازادگی قرار داشتند و هم درسی است برای مسئولان و آقازادههای هر زمانه که در معرض انواع کژیها و ناهنجاریها و مفاسد به ویژه مفاسد اقتصادی قرار دارند.