آموزنده راستین
اگر کسی به معنای اتَمّ کلمه جویای حقیقت علم باشد، حقیقت بندگی را در خود می‌یابد و نیز حیات ابدی را پیدامی‌کند و از این رو علم و عمل همواره در کار یکدیگر قرار می‌گیرد.
عظمت علم و علم آموزی به حدی بالاست که اگر عالمی در دنیا مورد احترام واقع نشود در آسمان ها او را به عنوان یک شخصیت بزرگ نام می‌برند.
اصل اتحاد عاقل و معقول تماماً جزء شخصیت انسانی است و نمی‌توان آن را عوارض محسوب نمود، علم فصل ممیز انسان ها به شمار می‌آید.
وحی الهی، سرچشمه علوم بشری است، ماباید علممان را ازآن خدا بدانیم و هرچه که در این جهان هستی است موهبت الهی است؛ و از علم و قدرت خداوند سرچشمه می‌گیرد.
قرآن کریم می‌فرماید:
عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ
آنچه را انسان نمى دانست به او آموخت.
سوره _ علق _ آیه 5
t.me/revagh110
