قربانی کردن، پیش و پس از زرتشت در میان اقوام ایرانی رایج بوده است. پیامبر مجوس در قربانی کردن همان روش پیامبران پیش از خود را ادامه داد و با مراسم قربانی مخالفتی نداشته است. حتی اگر بپذیریم که زرتشت همان پیامبر مجوس، و گاتاها متنی الهی باشد، در همین کتاب که به زرتشت نسبت داده شده نیز مطلبی راجع به ممنوعیت صریح قربانی وجود ندارد و شواهدی که محققین در این زمینه بیان می کنند راه به جایی نمی برند.
منبع: قربانی در آیین زرتشت، غلامرضا نوادری، ص 13-24