اینکه در برخی روایات می بینیم حضرات معصومین (علیهم السلام) اشاره می کنند که همه چیز در قرآن آمده است و ما احتیاجی نداریم از بیرون چیزی بگیریم به چه معناست؟ مثلا در حدیثی از امام باقر (علیه السلام) وارد شده که: ﺧﺪﺍﻯ ﺗﺒﺎﺭﻙ ﻭ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﭼﻴﺰﻯ ﺍﺯ ﺍﺣﺘﻴﺎﺟﺎﺕ ﺍﻣﺖ ﺭﺍ فرو ﻧﮕﺬﺍﺷﺖ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺁﻧﺮﺍ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻧﺶ ﻓﺮﻭ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ، آیا منظور همه احتياجات مادی و معنوی است یا نه؟ به نظر می رسد، چون اصالت با آخرت است منظور این باشد که برای هدایت بشر و نیل انسان به قله کمال، خداوند همه چیز را در کتاب خاتم پیامبران ذکر نموده است و اگر کسی آیات الهی را از اهلش، که همان ائمه معصومین و در زمان غیبت امام، علمای ربانی هستند بگیرد سعادت دنیا و عقبی شامل حالش شده و سیر تکاملی خود را طی خواهد نمود، برگرفته از کتاب ﺍﺻﻮﻝ ﻛﺎﻓﻰ ﺟﻠﺪ1، ﺻﻔﺤﻪ 77 ﺭﻭﺍیت 22