ایرانیان ساکن فلات ایران، قومی گوشت خوار بودند همانند دیگر اقوامی که گوسفند داشتند از فرآورده های آنها روزگار خود را می گذراندند. در تمدن آندرونوو که اجداد پیشین هندوایرانیان بودند آمده است:
از آثار خوراکی هایی که نذر مردگان شده می توان به این نتیجه رسید که غذای اصلی آنها لبنیات و غلات و سبزیجات بود و گوشت به استثنای مجامع آیینی خیلی کم مورد استفاده قرار می گرفت. کتزیاس می گوید: روزی پانزده هزار نفر از کارخانه شاهی غذا می خوردند و گوشت گاو و گوسفند و بز و شتر و اسب و انواع طیور به مصرف می رسید.
منبع: قربانی در آیین زرتشت، غلامرضا نوادری، ص 32-34