با مطالعه در مضامین آیات و روایات متوجه می شویم که هر جا بحث حب و خضوع و خشوع در برابر خالق هستی و اولیای الهی مطرح شده، به دنبال آن مسئله اعلام برائت و به اصطلاح بغض نسبت به نقطه مقابل آن مطرح شده و در احکام و اعمال عبادی تا ادعیه‌های مختلف می‌توان ظهور و بروز آن را مشاهده کرد. از جمله با دقت در اعمال حج از قبیل طواف خانه خدا و گفتن اذکار لبیک و مانند آن متوجه می‌شویم که از جهتی اعلام بندگی و عشق به خداست و از طرفی دیگر رمی جمرات که سنگ زدن به نماد شیطان است و اعلام برائت از مشرکین همگی دال بر جنبه اعلام تنفر نسبت به غیر خدا و مسیر و تفکر باطل است و یا زیارات ائمه اطهار (علیهم السلام) از اول تا آخر همگی از این دو نقطه مقابل هم خالی نیستند.
بنابراین این که بعضیا خیال می‌کنند که ما باید همه انسان‌ها را دوست داشته باشیم و برای همه آرزوی موفقیت و عافیت داشته باشیم و به اصطلاح با همه دست دوستی و اخوت بدهیم، شامل دشمنان خدا و کسانی که در مسیر باطل قدم بر می‌دارند و تفکرات تکفیری و سلفی و استکباری نمی شود و اساسا دین بدون حب و تولی نسبت به اولیای الهی و مسیر حق و نفرت قلبی و تبری نسبت به شیاطین انسی و جنی و تفکر داعشی، دین ناقصی است و ترویج دهنده روحیه بی‌خیالی و بی‌غیرتی و بی‌تفاوتی است که مورد پسند خداوند متعال نمی‌باشد؛ چرا که انسانی که از مسیر انسانیت و کمال و بندگی خارج شده و در مسیر استکبار و شیطان قرار گرفته شایسته دوستی و همنشینی نیست؛ چرا که تجویز کننده قتل و غارت و حیوانیت است.(1)
کلیدواژه‌ها: دین. حب. بغض. تولی. تبری.
------------------------------
پی‌نوشت‌ها:
1. برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه نمایید:
امالی صدوق ص 32.
ولایه الفقیه ج 1 ص13.
بحار الانوار ج 27 ص 112 .
مستدرک الوسائل ج 1 ص150.
جامع احادیه الشیعه ج1 ص 427.
همان ج1 ص429.
سفینه ج2 ص 691.
بحار الانوار ج 65 ص 239.
مستدرک الوسایل ج4 ص 247.
سلیم بن قیس ص 715.
مستدرک السفینه ج 10 ص 445.
التفسیر الکبیر فخر رازی، ج 27، ص 166 و الکشاف زمخشری، ج 4 ذیل آیه 32 سوره ی شوری.
