اجل مسمی و معلق براساس آموزه‌های قرآنی، عمر انسانی هر چند دارای اجل و محدودیت زمانی است، ولی این اجل به دو قسم اجل معلق و اجل مسمی مطرح است. به این معنا که یک اجل تعیین شده قطعی به عنوان اجل مسمی برای هر موجود زنده‌ای مطرح است که بیرون از اراده موجودات است و هیچ کسی نمی‌تواند در آن تغییری در پیش‌افتادن یا پس افتادن داشته باشد. (اعراف، آیه34؛ یونس، آیه49؛ حجر، آیه5؛ نحل، آیه61؛ مومنون، آیه43) اما یک اجل معلق و غیر حتم است که انسان در تقدیم و تاخیر آن نقش دارد؛ یعنی اعمال آدمی موجب می‌شود که پیش از آنکه اجل مسمی بیاید، انسان بمیرد یا آنکه تا زمان اجل مسمی به تاخیر بیفتد. امام صادق(ع) می‌فرماید: مردم بیش از آنکه به سبب فرارسیدن اجل (طبیعی) خود بمیرند، بر اثر گناهان خویش در می‌گذرند.
(میزان‌الحکمه، ج 1، باب الاجل) منابع اعراف ایه 34 یونس ایه 49 حجر ایه 5 نحل ایه 61 میزان الحکمه ج 1 باب الاجل
