مرســـــــلون

احلی من العسل

عمو از شهادت پرسید و او از شیرینی‌اش گفت. شیرین‌تر از عسل. به مرحله عمل که رسید، بی‌زره و کلاه‌خود لشکری را به ستوه درآورد. استاد جنگاوریش ابالفضل (ع) بود. الگوی شجاعتش ابالفضل س بود. توقع کمتر از این از او نبود. لشکر دشمن که به ستوه در آمد، تک به تک که حریفش نشدند، ناجوانمردانه چون کفتار همه با هم حمله‌ور شدند. تکه تکه کردند وجود نازنینش را به کینه پدر بزرگوارش امیر کونین حسن ع و جد قهرمانش اسدالله الغالب علی (ع).

دشمن نامرد روشش همین است. حریف که نشود، نیرنگ می‌چیند و بی‌هوا می‌زند. توجه می‌دهم که بدانی این روش دور از ذهن نیست. آن روز که شیپور جنگ در سرزمین عزیزمان نواخته شد، مرد از نامرد شناخته شد. دفاع مقدس سر گرفت. نوجوان سیزده ساله به پیروی از پسر امام حسن (ع) به میدان عمل رفت و کارزاری به راه انداخت. اسیر که شد نیروهای دشمن و هلال‌احمر و خبرنگاران را به حیرت درآورد.

دشمن همه را دید، فکر چاره افتاد. نوجوانی که الگویش قاسم بن حسن س باشد، پشت همه مدعیان دروغین حقوق بشر را به خاک می‌مالد. حریف نوجوان ایرانی نشدند. ناجوانمردانه نیرنگ بستند و با نقشه جدید میدان کارزار جدیدی به راه انداخت. و امان از مکرشان که بنیان برانداز بود. همان‌طور که قاسم (ع) را تکه تکه کردند، در شبیه‌خونی نرم، هویت نوجوان و جوان ما را تکه تکه کردند.

به حضرت حجت (ع) قسم در جنگ تن به تن و رو در رو هیچ دشمن خونخواری حریف آن همه جان برکف آگاه نمی‌شد. فنته افکندن همیشه رسم کفتاران بزدل بوده. جان باید داد وقتی ببینی روح نوجوان و جوان به تیغ هجمه فرهنگی، بی‌آنکه توان تقلا داشته باشد، کشته می‌شود. عزا باید گرفت برای احساسات به بازی گرفته‌شده آینده‌سازان این سرزمین دلیران.

امروز در رثای کشته شدن روح پاک معصومان کشورم عزا به پا باید کرد و ایستادگی باید کرد در برابر مهاجمان بی‌‌مروت و نامرد. یک یا علی ع برای پایان دادن به حیات منحوسشان کافیست.
#یا_علی (ع)

«وَ الْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ»؛