1 در آیین زرتشت، زنی که دشتان (حیض) می‌شد جایز نبود که نیایش بخواند و به مرده نزدیک شود، یا جسد را ببیند.
2 رایج بود که زن دشتان را تا سه روز در اتاقکی که نزدیک در خانه بود، حبس می‌کردند و از دیگران جدا می‌نشست و دست بکاری نمی‌زد. بافتنی و شیر دادن به بچه تنها کاری بود که انجام می‌داد.
3 در همان اتاقک می‌خوابید و لباس مخصوص دشتان شدن را می‌پوشید، برایش در ظرف فلزی یا چینی، نه در ظرف معمولی سفالین خوراک می‌آوردند. باید با قاشق غذا می‌خورد تا دستش به غذا نخورد.
4 همچنین، آدابی وضع کردند که زن به هنگام دشتان شدن از آب استفاده نکند، چون آن‌ها، اعتقاد داشتند اگر زن در هنگام دشتان شدن با آب تماس پیدا کند آب نجس می‌شود.
5 آن‌ها به زنان اجازه نمی‌دانند تا در مراسم‌هایی که قداست داشت شرکت کنند
برای مطالعه بیشتر بنگرید به: چند سخن، کتایون مزداپور، ص 49_52.
