قال الامام الحسین علیه السلام：
ان السنه قد امیت و ان البدعه قد احییت(نامه امام به اهل بصره).
درجامعه ای که اصول ومبانی دین در حال تغییر است و حکومت بنی امیه به گونه ای جامعه رو تربیت کرده اند که بر منابر شخصیتی مانند علی علیه السلام سب میشود,محرمات الهی حلال انگاشته میشود, سنت های رسول گرامی اسلام مانند محبت ومودت به اهل بیتش به دست فراموشی است و مهم تر از همه رکن اساسی حاکمیت اللهی,یعنی ولایت به دست عناصری که نه ایمان دارند و نه دل در گرو ارمان های اسلام دارند قرار میگیرد,چگونه این جامعه میخواهد درمسیر سعادت قدم بردارد,ایا اگر همینگونه پیش برود حکمت افرینش که همان تکامل و سعادت است دور از دسترس نمیشود؟
این جامعه نیاز به روشنگری دارد وچه کسی شایسته تر از ولی خدا تا این امر مهم را به سرانجام برساند.هر زمان که در راه استقرار حق و امر الهی قدم برداریم در مسیر حسینی رهرو هستیم,مگر نفرمود که برای اصلاح امه وزنده شدن امر به معروف ونهی از منکر قیام کرده ام.
ایا ما نباید قیام کنیم,قیام در مقابل رذایل باطنی و خارجی!هرکسی بایددر جامعه اماری خود در مسیر استقرارحاکمیت الله قدمی بردارد واینگونه است که میتوان زمینه را برای ظهور اخرین سلاله پاک نبوی اماده کرد.
برای مطالعه بیشتر به کتاب پیامهای عاشورا ,اثر جواد محدثی صفحه 221 مراجعه فرمایید.
منبع：پیامهای عاشورا,جواد محدثی,نشر فراز اندیشه,سال چاپ ١٣٨٣
