اخلاص در کار
مولا علی علیه السلام: في الإخْلاصِ يَكونُ الخَلاصُ. رهايى و نجات در اخلاص است. ميزان الحكمه ج3، ص 369. بالاترین مرتبه اخلاص، آن است که هرگاه شخص عملی را انجام می دهد، به کمترین اجر در دو عالم چشم نداشته باشد و نظر او فقط رضای حق تعالی باشد و به جز او، مقصود و مطلوبی نداشته باشد، این مرتبه از اخلاص، اخلاص صدیقین است و به این مرحله نمی رسد، مگر کسانی که در دریای عظمت الهی غرق گشته اند و واله و جیران محبت اویند.
گدای کوی تو از هشت خلد مستغنی است/ حافظ اسیر قید تو از هر دو عالم آزاد است
