پسر مودّبی بود. بخاطر همین با اولین خواستگاری که رفت پسندیدنش. چند وقت بعد از عقدش توی مسجد دیدمش، بهش گفتم: زندگی متأهلی خوش میگذره آقاداماد؟ جواب داد: بله، فقط یه کمی حیای زیاد و خجالت کشیدنهاش با اینکه میدونم بخاطر پاکی همسرمه ولی منو اذیت میکنه. بهش گفتم: من همیشه از مودب بودنت جلوی دیگران تعریف کردم، ارزش تو به مودب بودنته، سعی کن ادبت رو با صبر و بردباری زینتش کنی* تا این صفت اخلاقی رو بهصورت کامل داشته باشی.
----------------------------------------------------------
* قال امیرالمومنین(ع): انّکَ مُقَوَّمٌ بِاَدَبِکَ فَزَیِّنهُ بالحِلمِ؛ به راستی ارزش تو به ادبت بستگی دارد پس آن را با بردباری بیارای.(غررالحکم، ح3806)