در یک روز بارانی سوراخ ریزی در یک پیله آشکار شد. علی نشست و ساعت‌ها تقلای پروانه برای بیرون آمدن از سوراخ کوچک پیله را می‌دید. ناگهان دست و پا زدنهای پروانه متوقف شد. شاید خسته شده است.
علی برای کمک به پروانه با قیچی سوراخ پیله را گشاد کرد تا او راحت‌تر از پیله خارج شود، اما جثه‌اش ضعیف و بالهایش ناقص شده بود.
تقلای زیاد پروانه برای خروج از سوراخ گامی به خروج مایعی از بدنش جهت تزریق قدرت پرواز به بالهایش بود که علی با گشاد کردن سوراخ امکان ادامه تقلا و دریافت این مایع را از او را گرفت. برای همین او تا آخر عمر نتوانست پرواز کند.
گاهی پیله‌های تیزی مانند بداخلاقی همسر یا اعضای خانواده روح ما را درگیر می‌کند تا ما بتوانیم صبر و روحمان را قویتر کنیم(۱)
پی‌نوشت‌ها:
۱.امام علی(ع) چه زیبا فرمودند: چه بسیار افرادی که غرق در دریای مشکلات هستند و ما دلمان به حالشان می‌سوزد، در حالی که این سختی‌ها تنها داروی آنان است. غررالحکم، ح۱۷۸۳.
