ازدواج موقت یا «متعه» یک سنت پسندیده و یکی از امتیازات آیین اسلام است. در ازدواج موقت، نفقه زن بر عهده ی شوهر نیست، نه زن از شوهر ارث می برد، و نه شوهر از زن، برای جدا شدن هم نیازی به طلاق نیست با پایان یافتن مدت تعیین شده یا اعلام پایان گرفتن آن توسط مرد، زن و شوهر از هم جدا می شوند. این ازدواج برای کسانی که در مسافرت یا ماموریت طولانی به سر می برند یا به هر دلیلی امکان ازدواج دائم را ندارند روشی پسندیده و آسان است.
اما در ازدواج موقت ،زن، همسر مرد محسوب می شود و ناموس شرعی او. این ازدواج مهریه دارد. اگر کودکی در این بین به دنیا بیاید از پدر ارث می برد. زن باید پس از جدا شدن عده نگه دارد. زن نمی تواند در دوران ازدواج یا عده، با کسی ازدواج کند چون زن شوهر دار محسوب می شود و از این نظر هیچ تفاوتی بین ازدواج دائم و موقت نیست.
ولی متاسفانه بسیاری از مردم از این قواعد و مسائل شرعی آگاه نیستند. به همین خاطر از ازدواج موقت سوء استفاده های اخلاقی بسیاری می شود. مردم نام آن را «صیغه» گذاشته اند. در صورتی که صیغه همان خطبه ای است که زن و مرد را برای هم حلال می کند و در ازدواج دائم هم وجود دارد. اما همین نام صیغه گذاشتن، باعث شده مردم، ازدواج موقت را ازدواج حساب نکنند و حدود شرع را رعایت نکنند. گاهی اصلا مرد نمی داند که زن موقت هم، همسر او و ناموس اوست و حریمش را نگه نمی دارد. حتی افراد فاسد از این موضوع سوء استفاده می کنند. در نتیجه جامعه به این ازدواج بدبین می شود و فرقی بین آن و رابطه حرام نمی بیند. زن هم شاید عده نگه ندارد و مبتلا به فعل حرام شود.
لذا برای این که این ازدواج حلال، قبح اعمال حرام را نشکند، و حرام و حلال با هم مشتبه نشود و ضربه به عفاف عمومی جامعه نخورد، ضروری است متولیان امر، برای ثبت شدن و رسمی و محضری شدن این ازدواج چاره ای بیندیشند و مبلغین مذهبی هم قواعد و شرایط ازدواج موقت و تعهدات آن را به اطلاع مردم برسانند تا خدای نکرده این امر حلال با افعال حرام، آلوده نشود و در جامعه مانند ازدواج دائم، و جهه ای مثبت و پاک پیدا کند. متاسفانه، در نگاه امروز مردم جامعه، به ازدواج موقت، زن یک ابزار بهره جویی جنسی است و این یک نگاه کاملا تحقیر آمیز است که به هیچ عنوان، با کرامت زن و شخصیت والای او در اسلام، و نقش او در تحکیم نظام مقدس خانواده و تربیت نسل و به معراج رساندن مرد، تناسب ندارد.
دلیل روشن مشروع بودن متعه ، این آیه است :
« فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنّ قآتوهُنّ أجُوُرَهُنّ فَرِیْضَةً » . ( 1 )
ـ پس هرگاه ، از آن زنان بهره مند شدید ، مزد آنان را ( که مهر معین است ) بپردازید .
منظور از فما استمتعتم متعه است و منظور از اجورهن اجر و مزد در نکاح متعه است.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
1.نساء،24
