سال 98 از شروع تا پایان توأم با حوادث زیادی بود. ابتدای سال با باران‌های سیل‌آسا شروع شد و در ادامه با تورّم و گرانی بی‌سابقه و حوادث طبیعی دیگری مثل زلزله همراه شد و زندگی عادی مردم با مشکلات جدّی رو به رو شد و در اوخر سال هم چندین واقعۀ تاریخی و حماسی رخ داد که اوج آن‌ها شهادت سردار سلیمانی به دست جنایتکاران آمریکایی در کشور ثالث عراق بود که مظلومانه و بدون سلاح در حالی که به عنوان میهمان به آن کشور دعوت شده بود، او چند تن از یارانش را ناجوانمردانه و وحشیانه ترور کردند و حقوق بشر غربی را که از چهارپایان هم پَست‌تر و پایین‌تر هستند به نمایش گذاشتند و جلوی چشم جهانیان دست به این عمل کثیف زدند.
اما قضیه به همین‌جا ختم نشد؛ زیرا همین که مردم داشتند خودشان را برای تعطیلات آخر سال و مسافرت‌ها آماده می‌کردند، ویروس منحوسی به نام کرونا خودش را مهمان ناخواندۀ سرزمین‌های مختلفی و از جمله کشور عزیزمان ایران نمود و جان و سلامتی همه دچار اختلال شد و به نوعی جمعشان جمع شد! به هر حال این هم به نوعی مشکوک است و همان اجنبی‌های نجاست‌خوار متهم هستند به این‌که ویروس سرماخوردگی را دستکاری کرده‌اند و به جان بشریت انداخته‌اند. خدا ان شاء الله شرّشان را به خودشان بر گرداند و دشمنان خدا و قرآن و بشریت را به خودشان مشغول کند. همچنان که در دعا می‌خوانیم: «اللّهُمَّ اشغَلِ الظّالِمِینَ بِالظّالِمِینَ»(1)
درون هر کدام از این وقایع قطعاً درس و حکمتی نهفته است که آدمی را در اسرار این دنیا به تفکر وا می‌دارد و آزمونی برای مسئولین دولت و بقیۀ کسانی است که خود را مدّعی صف اوّل دفاع از مردم می‌دانند و در این مواقع است که مرد از نامرد بازشناخته می‌شود. شما چه درسی از تاریخ و طبیعت می‌گیرید؟
----------------------------
پی‌نوشت‌ها:
1- صحيفه امام نویسنده : الخميني، السيد روح الله، جلد : 17 صفحه 478
