«یادتان باشد باید برای منافع دولت و سازمان از این پس با ادبیات دیگری به نشست و برخواست با شاه ایران بپردازیم. از این پس زبان تملق بگشائید و باید مدام او را با کورش، پادشاه هخامنشیان مقایسه کنیم. همچنین سعی کنید مکرر ماجرای نجات یهودیان توسط کورش را در ذهن او تلقین کنید و از این نقطۀ ضعف او استفاده کنید. وای که اگر بدانید وقتی او را با کورش مقایسه می کنید چگونه گل از گل اش می شکفد.» نقاط ضعف در افراد در حکم دسته های بازی برای دیگران است و عقل حکم می کند کسی سکان هدایت یک کشور را بر عهده بگیرد که یا نقطه ضعفی نداشته باشد یا این که حداقل راه نفوذ را داشته باشد. صحبت های آیزر هاول – رئیس موساد در زمان پهلوی – بی تردید مشخص می کند که چگونه شاه با نقاط ضعف شخصیتی و کودکانه بدل به آلت دستی برای سایر دول و ملل گشته بود.
شکست شاهانه،ص41و42