از آنجا که خانواده اعتقادی خانواده ای است که با پشتوانه ی محکم دینی و اعتقادی بنا شده است، متفاوت از سایر خانواده هایی است که با انگیزه های دیگر تشکیل شده است. در خانواده اعتقادی همه چیز به چشم پاداش و ثواب، دیده می شود. فقر و ناداری، سختی و دشواری، اذیت و آزار، مریضی و بلا با عینک اعتقادی نردبان کمال و سعادت برای اعضا است چون در برابر کمبودها و نداده ها، راضی است و در برابر داده ها و عطاها شاکر و سپاسگزار است.
امام صادق علیه السلام فرمود: خَیْرُ نِسَائِکُمُ الَّتِی إِنْ أُعْطِیَتْ شَکَرَتْ وَ إِنْ مُنِعَتْ رَضِیَتْ بهترین زنان کسانی هستند اگر به آنها نعمتی داده شود سپاسگزارند و از نعمتی منع شوند راضی و قانع هستند. بحار الأنوار ؛ ج100 ؛ ص239
این روحیه شکرگزاری و رضامندی و قناعت در محیط خانواده بین اعضای خانواده ایجاد محبت و دلبستگی میکند و بنیان خانواده را استحکام می بخشد.
وقتی ارزشهای اعتقادی زن بر اساس گزاره های اسلامی شکل گرفته باشد چنان محیطی در خانه ایجاد میکند که تاثیر عمیقی در فرزندان و حتی در مرد میگذارد و خانواده را در برابر مشکلات اقتصادی تا حدود زیادی واکسینه خواهد کرد.