انسان که در حال و روز آمریکای مستبد فکر می کند، به یاد برخی از چهره های مغضوب در قرآن می افتد. نمرود زمان حضرت ابراهیم(علیه السلام) یکی از آنها بود. با آنکه این شخص مغرور و جاه طلب، در مقابل سخنان بجا و دندان شکن حضرت ابراهیم(علیه السلام) حرفی برای گفتن نداشت، اما روحیه خود را از دست نداد و همچنان به دشمنی با آن پیامبر خدا اصرار می ورزید.
قرآن در باره محاجه حضرت ابراهیم(علیه السلام) با نمرود، می فرماید: «إِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ رَبِّيَ ٱلَّذِي يُحۡيِۦ وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا۠ أُحۡيِۦ وَأُمِيتُۖ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ فَإِنَّ ٱللَّهَ يَأۡتِي بِٱلشَّمۡسِ مِنَ ٱلۡمَشۡرِقِ فَأۡتِ بِهَا مِنَ ٱلۡمَغۡرِبِ فَبُهِتَ ٱلَّذِي كَفَرَۗ؛ آن گاه كه ابراهيم گفت: پروردگار من آن است كه زنده مى كند و مى ميراند او گفت: من (نيز) زنده مى كنم و مى ميرانم (از دو نفر محكوم يكى را آزاد مى كنم و ديگرى را مى كشم) ابراهيم گفت: همانا خداوند (من) خورشيد را از مشرق بيرون مى آورد، تو آن را از مغرب بيرون آور! پس آنکس (نمرود) كه كفر ورزيده بود مبهوت ماند.»[1] چنانکه در این آیه آمده، نمرود با آنکه مبهوت و درمانده شد، اما روحیه خود را نباخت، و حتی دشمنی خود را با حضرت ابراهیم(علیه السلام) بیشتر بروز داد، و دستور داد که آن پیامبر خدا را در آتش بیندازند.[2]
حالات فوق از نمرود در وجود آمریکای مستبد و مغرور، عیان است. به عبارت دیگر، سردمداران این کشور زورگو، هر حقی را که مخالف منافعشان باشد، برنتافته و با گستاخی تمام آن را با بهانه های مختلف وتو می کنند و پوزخند نیز می زنند. مثلا بارها جامعه جهانی در سازمان ملل ، رژیم جعلی صهیونیستی را محکوم کرده است، اما آمریکای مستبد در مقابل این خواست مشروع دنیا می ایستد.[3] بی اعتنایی آمریکا به خواست های ایران اسلامی که بماند. تحریم های مختلف به بهانه های واهی ، یکی از آن موارد است.
انشاءالله روزی برسد که حال و روز سردمداران آمریکا مثل نمرود شود، که یک پشه مامور هلاکت او شد.[4]
1- بقره؛ آیه258
2- انبیاء، آیه69.
3- آمار و اعداد استفاده آمریکا از وتو علیه قطعنامه های ضد اسرائیلی در سازمان ملل
http://qodsna.com/fa/335474/%D8%A2%D9%85%D8%A7%D8%B1-%D9%88-%D8%A7%D8%B9%D8%AF%D8%A7%D8%AF-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%81%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D8%A7%D8%B2-%D9%88%D8%AA%D9%88-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87-%D9%82%D8%B7%D8%B9%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B6%D8%AF-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%A6%DB%8C%D9%84%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%84%D9%84
4- مجلسی، محمدباقر، حیوة القلوب، ج۱، ص۱۷۵
