خداوند در قرآن کریم میفرماید:
«وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسیلَةَ»[1] (وسیلهای براى تقرب به خدا بجوئید)؛
و چه وسیلهای بهتر از رسول خدا و اهلبیت علیهمالسلام!
همان ذوات نورانی که آدم علیهالسلام با توسل به آنان به درگاه الهی توبه کرد[2]
«فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِماتٍ فَتابَ عَلَیْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ»[3]
آری؛ اسم اهلبیت که بیاید، گرفتاریها حل میشود؛ مشروط به اینکه با توبه همراه شود.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
[1] سوره مائده، آیه 35
[2] در روایتی چنین آمده که: «آن سخنان که آدم از پروردگار خویش دریافت کرد این بود که از خدا (عفو خویش را) به حق محمد و على و حسن و حسین و فاطمه علیهمالسّلام درخواست کرد» (الکافی، ط-الإسلامیة، ج8، ص 305)
[3] سوره بقره، آیه 37 (پس آدم از پروردگارش کلماتى دریافت کرد، درنتیجه خدا توبه اش را پذیرفت، همانا او بسیار توبه پذیر و مهربان است)