مسیحیت تبشیری مدعی حقانیت در عقاید و رفتار است، مهمترین منبع شناختی این فرقه کتاب مقدس، شامل هر دو بخش عهد عتیق و جدید می‌باشد، نقدهای سندی و محتوایی فراوانی به کتاب مقدس و مسیحیت تبشیری وارد شده است از تعارض با علم و عقل گرفته تا تناقض در آموزه‌های آن و اخلاق‌ستیزی پر رنگش و ... به برخی از این اشکالات در پست‌های گذشته اشارتی رفت.
در این نوشتار به صورت خیلی مختصر به یکی از آیین‌های هفتگانه ی فرقه اشاره و سوالی مطرح می‌شود:
آیین تعمید ، تعمید از مهمترین اسرار مسیحیت است که از خلال آن مشکل گناه نخستین که در طول تاریخ، دامن بشر را گرفته و به هیچ روی او را رها نمی‌ساخت، حل می‌گردد هر گناهی با تعمید محو می‌شود. بدون تعمید به باور مسیحیت تبشیری انسن راه فراری ندارد اصل تعمید به زمان حضرت یحیی برمی‌گردد زمانی که مردم را در رود اردن تعمید می‌داد بر اساس گزارش کتاب مقدس او حضرت عیسی مسیح را هم تعمید داده است سوالی که در اینجا مطرح است آنکه: آموزه‌ای دارای چنان اندازه از اهمیت که اساس بشارت و کار مسیحیت تبشیری است چرا دچار چنین تشویش و سردرگمی در نزد بزرگان مسیحی شده است؟ در باب وقت آن اتفاقی در کار نیست و همه یک زمان را مشخص نکرده‌اند کاتولیک و ارتدوکس‌ها، اشخاص را در کودکی تعمید می‌دهند پروتستانها در زمان تکلیف چنین می‌کنند. برخی در زمان احتضار چنین می‌کنند به داعی پاک کردن شخص از گناهان در زمانی که دیگر ممکن نباشد پس از آن که گناه کند!* ______________ *
برگرفته از: دروس فی المسیحیه، علی الشیخ، قم، مرکز المصطفی، 1389، چاپ اول، ص ١٣٤
