اصحاب اریکه چه کسانی بودند؟
ﻭَﺇِﻥ ﻛَﺎﻥَ ﺃَﺻْﺤَﺎﺏُ ﺍﻟْﺄَﻳْﻜَﺔِ ﻟَﻈَﺎﻟِﻤِﻴﻦَ «٧٨». ﻓَﺎﻧﺘَﻘَﻤْﻨَﺎ ﻣِﻨْﻬُﻢْ ﻭَﺇِﻧَّﻬُﻤَﺎ ﻟَﺒِﺈِﻣَﺎمٍ ﻣُّﺒِﻴﻦٍ«٧٩ حجر» ﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﺍﻫﺎﻟﻲ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺍَﻳْﻜﻪ (ﻧﻴﺰ) ﺳﺘﻤﮕﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻧﺘﻘﺎم ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ﻭ ﻫﻤﺎﻧﺎ (ﺷﻬﺮﻫﺎﻱ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﺷﺪﻩ) ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺍﺳﺖ.
«ﺍَﻳﻜﻪ»: ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺑﻴﺸﻪ ﻭ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺩﺭﻫﻢ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺍﻣﺎم": ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﺭﺍﻩ ﻭ ﺟﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ (ﺯﻳﺮﺍ ﺍز " ﺍم" به ﻣﻌﻨﻰ ﻗﺼﺪ ﻛﺮﺩﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ، ﭼﻮﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ، ﺍﺯ ﺭﺍﻫﻬﺎ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ).
«ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺍَﻳﻜﻪ»، ﻗﻮم ﺣﻀﺮﺕ ﺷﻌﻴﺐ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪﻱ ﺧﻮﺵ ﺁﺏ ﻭ ﻫﻮﺍ ﻭ ﭘﺮﺩﺭﺧﺘﻲ ﻣﻴﺎﻥ ﺣﺠﺎﺯ ﻭ ﺷﺎم ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻧﺪ. بزرگترین انحراف و نقطه درگیری آنها با حضرت شعیب ع {کم فروشی} بوده است. در حالی که از نعمت طبیعی بر خودار بودند، اما به جای شکر نعمت، دست به ناشکری و فساد زدند و در برابر هشدارها و دعوت حضرت شعیب واکنش منفی نشان دادند و او را جادوگر خواندند تا اینکه در نهایت عذاب الهی دامنگیر آنها شد. قرآن با بازگو کردن قصه آنان، درس عبرتی برای ما و آیندگان مخابره می کند که طغیان و ناشکری پیامد بدی دارد!.
