اعتماد به گدایان:
اون روز توی خیابون بودم یه خانمه اومد گفت: «ببخشید آقا! من می خوام پول خرد کنم. اگه میشه چهار تا پنج تومنی بهم بدید من دو تا ده تومنی بهتون میدم.»
من هم گفتم: «باشه خواهرم بگیر.» اما تا پول رو گرفت گفت: «به خدا دستمون خالیه. شوهرم جانبازه. تو کربلای 4 شیمیایی شده. هزینه داروهاش خیلی سنگینه. هزینه اش رو نداریم بدیم. تو رو خدا این پول رو به من ببخش.» من هم گفتم: «خواهش می کنم خواهرم. این حرفها چیه؟ شما حق به گردن ما دارید.» و سی هزار تومن دیگه گذاشتم روی پول. زنه تا پول رو گرفت دعا کرد که الاهی پیر بشی و خیر ببینی و درمونده نشی و از این حرفها. من هم خوشحال شدم و خدا رو شکر کردم که بهم توفیق داد عزت یه خونواده آبرومند و شریف رو حفظ کنم. به شکرانه این عمل خیر، ده هزار تومن هم داخل صندوق صدقات انداختم.
گذشت. دو ماه بعد داشتم تو یکی از خیابون های قم راه می رفتم یکهو همون خانمه اومد جلوم و گفت: «آقا ببخشید دو تا ده هزار تومنی بدم داری چهار تا پنج هزار تومنی بدی؟»
من هم به روی خودم نیاوردم و گفتم: «پسر تو چیت از حاتم طایی کمتره؟ خونواده جانبازه. خجالت بکش. کمک کن دیگه.» گفتم: «بله» تا اومدم دست توی جیبم کنم، گفت: «آقا اگه میشه این پول رو به من ببخش. شوهرم قطع نخاع شد تو والفجر 6. هفته دیگه عمل جراحی داره. هزینه اش خیلی سنگینه.» من هم قاطی کردم و گفتم: «خجالت بکش بی حیا. دو ماه پیش شیمیایی کربلای 4 بود الان شده قطع نخاع والفجر 6. خجالت نمی کشی از اسم شهدا و جانبازها سوء استفاده می کنی؟»
خلاصه یکی این بگو و یکی من تا دعوا شد و بالاخره پلیس اومد و من رو به جرم مزاحمت برای نوامیس مردم بازداشت کرد. من هم مجبور شدم صد هزار تومن به خانمه بدم تا رضایت بدن. اینه که هر کس تقاضای کمک کرد بهش کمک کنید. گیر ندید. جانم! ... بله؟ ... پول خرد میخواید؟ بله حتما. این 4 تا 5 هزار تومنی خدمت شما. نه نمی خواد. دو تا ده هزاری پیش خودت بمونه خواهرم. نیاز میشه. خواهش می کنم انجام وظیفه بود.
