باسمه تعالی
امام شناسي حضرت زهرا (علیها السلام)
فاطمه زهرا (علیها السلام) در خطبه اي كه در مسجد مدينه ايراد فرمودند، در پاسخ منافقين كه ميگفتند:
اگر علي (علیه السلام) زودتر شروع ميكرد و براي مردم صحبت مينمود، منحرف نميشدند.
فرمودند: پس از غدير خم، خداوند براي هيچكس عذر و بهانهاي باقي نگذاشته است.
و آنگاه كه مهاجرين و انصار در عذرخواهي پافشاري كردند، فرمودند:
«دور شويد و مرا به حال خود واگذاريد.
پس از كوتاهي و سهل انگاري، جايي براي عذرخواهي نمانده است.
آيا پدرم پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) پس از حادثه غدير خم جايي براي عذر تراشي و (بيتفاوتي) باقي گذاشته است؟!».
حضرت در برابر يكي از افراد نادان مدينه كه، برابر آفتاب وجود امام، زبان به سرزنش گشوده بود، فرمودند:
«ميداني علي كيست؟
علي امامي رباني و الهي، و هيكلي نوراني و مركز توجه همه عارفان و خداپرستان و فرزندي از خاندان پاكان، گوينده به حق و روا، جايگاه اصلي و محور امامت، و پدر حسن و حسين دو دسته گل پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و دو بزرگ و سرور جوانان اهل بهشت، است».
حضرت سعادت و رستگاري انسان را در محبت علي (علیه السلام) ميدانند:
«همانا سعادتمند (به معناي) كامل و حقيقي، كسي است كه علي (علیه السلام) را در دوران زندگي و پس از مرگش دوست داشته است».
حضرت در ياري كردن اميرالمومنين (علیه السلام) فرمودند:
«روزي پدرم رسول خدا كه درود خدا بر او و خاندان او باد به علي نگاه كرده و (با اشاره با او) فرمودند:
اين مرد و پيروان او در بهشتند».
و فرمودند: رسول گرامي اسلام كه درود خدا بر او و خاندان او باد به علي (علیه السلام) فرمودند:
«اي اباالحسن! همانا تو و پيروان تو در بهشت (موعود) خواهيد بود.
منابع:
- دلائل الامامة، ص 38
- خصال شیخ صدوق، ج 1، ص 173
- احتجاج طبرسی، ج 1، ص 146
- ریاحین الشریعه، ج 1، ص 93
- ینابیع المودة لذوی القربی، ج 1، ص 381؛ ج 2، ص 314
- مفتاح النجاة، ص 61
