امر به معروف پر هزینه!
اون روز صبح تو آماده شدن تاخیر کردم و برای همین تصمیم گرفتم با تاکسی اینترنتی برم سرکار. لوکیشن مبدا و مقصد رو انتخاب کردم و چند دقیقه بعد، عکس و اسم راننده اومد: «سید عبدالحسین موسوی مطلق.»به ده دقیقه نکشید که ماشین جلوی پام وایساد. راننده یه پسر جوون بود که آهنگ «خوشگلا باید رفتار خاصی رو از خودشون بروز بدن» گذاشته بود. بهش گفتم: «سید عبدالله موسوی مطلق؟» گفت: «نه داداش، من رامتین آریایی نژادم. سید عبدالله اسم داییمه. بشین بریم.» آقا سوار شدیم و ده دقیقه رفتیم. گفتم: «داداش ببخشید میشه این موسیقی رو عوض کنی؟» با عصبانیت گفت: «نه خیر. برو پایین اُمُّل!» و ما رو پیاده کرد. من هم ناراحت شدم و هر چه از دهنم دراومد بهش گفتم و اسم و عکسش رو تو صفحه اینستاگرامم منتشر کردم. اون هم کم نیاورد و کار رو کشوند به رسانه ها. خلاصه دیشب با هم دیدار داشتیم و کتاب «موسیقی پاپ، چرا و چگونه» رو بهم هدیه داد. خدا رو شکر که کار به زندان و بازداشت نکشید. خلاصه اون روز دیر رسیدم سر کار و مدیر هم حسابی توبیخم کرد. این شد که یاد گرفتم دیگه هیچ وقت امر به معروف نکنم!
