انبیای الهی نام آوران و فاتحان قله های علم و دانش بشری بر روی زمین بوده اند، و از آن روی که صاحبان مقام عصمت بوده اند، ادراک و کاربست بیانات این بزرگواران در مسیر علم آموزی برای صاحبان خرد، گوهرهای گرانبهایی تلقی می شود.
واژه «حکمت» در غالب آیات قرآن کریم به معنای علم و دانش است؛ چون عالم و دانشمند، استوارتر از جاهل و نادان می‌اندیشد و گفتار و رفتار او با متانت و استحکام و سنجش و ابرام، توام است.
قرآن کریم هنگامیکه که به تبیین ابعاد شخصیت گرانسنگ می پردازد؛ در صدد است که، شخصیت شکوهمند خاندان ابراهیم پیامبر (علیه السلام) را به جهان بشریت اعلام نماید از آن روی بیان می‌کند که حکمت و نزول کتاب آسمانی را به وی ارزانی داشته و چنین می‌فرماید:
(( فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ))
ما به خاندان ابراهیم، (فرستاده بت شکن خود) نبشتار آسمانی و حکمت و اندیشه و گفتار و رفتار استوار عطاء نمودیم.
آیه 54 سوره نساء
