====================================== گنجينه سخنوري161 ========================= انتظار فرج در اسلام==== انتظار فرج در اسلام به ویژه در مذهب حقّهی تشیّع، عبارت از ایمان استوار به امامت و ولایت حضرت ولیّ عصر7 و امید به ظهور مبارک آن واپسین حجّت خداوند و آرزوی فرارسیدن روزگار رهایی مستضعفان از چنگال مستکبران و تمام شدن دوران داعیهی «لمن الملکی» طاغوتیان و فتح و پیروزی نهایی مؤمنان و آغاز حکومت صالحان تا پایان جهان است که همه عقاید اساسی اسلام را از یکتایی خدا و رسالت پیامبر6 و امامت امامان معصوم: و تحقّق وعده تخلّف ناپذیر خداوند در بردارد. انتظار فرج در اسلام، در واقع نوعی آمادگی است؛ آمادگی برای پاک شدن، پاک زیستن و دور ماندن از زشتیها و وصول به تزکیهی نفس؛ آمادگی برای حرکتی مستمرّ و دائم با تلاش و کوشش پیگیر و خستگیناپذیر توأم با خودسازی و دگرسازی و زمینهسازی و سرانجام آمادگی برای تهیّه قوا برای شرکت در نهضت عظیم آسمانی حضرت مهدی7 که آغاز آن، ظهور مبارک آن حضرت و فرجام آن، شکست تاریکیها، ظلمها، فسادها، جهلها، جنایتها، قدرت طاغوتها و نتیجه آن، برپایی حکومت عدل «الله» و تحقّق قول و پیمان خداوند به عزّتبخشی مؤمنان است. پس از روشن شدن اهمیّت انتظار در زندگی بشر، به بررسی انتظار فرج در اسلام میپردازیم تا مفهوم صحیح آن را دریابیم. اینک برای روشن شدن مطلب به سراغ متون اصیل اسلامی و روایات پیشوایان معصوم: میرویم و لحن گوناگون آیات و روایاتی که از ائمه معصومین: درباره مسأله انتظار و ارزش و اهمیّت این عقیدهی اصیل رسیده است، مورد بررسی قرار میدهیم: 1- در سوره «غافر» آیهی51 در مورد اینکه خداوند قطعاً فرستادگان خود را یاری خواهد نمود چنین آمده است: «أنّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الذَّینَ آمَنُوا في الحیوةِ الدُّنیا وَ یَومَ یَقُومُ الأَشهاد»؛ به طور قطع و یقین، ما پیامبرانمان و کسانی که ایمان آوردند را در زندگی دنیا و روزی که شاهدان (حضرات معصومین:) بپاخیزند، یاری مینماییم. 2- در سورهی «انبیاء» آیات105-106 در رابطه با وعدهای که خداوند به بندگان صالح و شایسته خود در مورد فرمانروایی آنان بر تمام جهان داده است، چنین آمده است: «وَ لَقَد کَتَبنا في الزِّبوُرِ مِنْ بَعدِ الذِّکرِ أنَّ الأَرضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصّالِحونَ»؛ ما پس از «تورات»در کتاب «زبور» چنین نوشتیم که در آینده، صالحان و پاکان وارثان زمین خواهند بود. 3- در سورهی «قصص» آیهی4 در مورد آیندهی مستضعفان و حکومت آنان بر سرتاسر کره خاکی، چنین آمده است: «وَ نُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِي الأَرضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الوارثِینَ»؛ و ما اراده کردهایم بر آنها که در روی زمین به ضعف کشیده شدهاند منّت نهاده و آنان را پیشوایان و وارثان زمین قرار دهیم. 4- در سورهی «سجده» آیهی28-29 در مورد روز قیام منجی بشریّت و سرنوشت کافران، چنین آمده است: «وَ یَقولونََ مَتی هذا الفَتحُ إنْ کُنْتُمْ صادِقینَ قُل یَومَ الفَتحِ لایَنْفَعُ الذَّینَ کَفَرُوا ایمانَهُمْ وَ لا هُمْ یُنظَروُن»؛ و ناباوران میگویند پس کی این پیروزی بزرگ فرا میرسد اگر شما راست میگویید؟ بگو ( ای پیامبر!) روزی که فتح و پیروزی فرارسد، دیگر ایمان آوردن برای کسانی که قبلاً ایمان نداشتند سودی ندارد و به آنان مهلت و فرصتی داده نمیشود. 5- در سورهی «صافّات» آیات171-173 در مورد این که خداوند به انبیا و فرستادگان خود وعدهی نصرت و غلبهی همه جانبه داده است، چنین آمده است: «وَ لَقَد سَبَقَتُ کَلِمَتنا لِعِبادِنّا المُرسَلینَ إنّهُمْ لَهُمْ المنصُورونَ وَ‌إنَّ جُندَنا لَهُمْ الغالِبونُ»؛ ولی (وقتی قرآن آمد) به آن کافر شدند و بزودی بدانند که قطعاً فرمان ما درباره بندگان فرستادهی ما از پیش (چنین) رفته است که آنان (بر دشمنان خودشان) حتماً پیروز خواهند شد. 6- در سوره ی«حجّ» آیهی41 در مورد مؤمنانی که زمامداری و حکومتشان بر اساس پرستش حقّ و نظام اجتماعی و اقتصادی و سیاسی دین حقّ است و خداوند بدانها وعده داده است که آنان را یاری خواهد نمود، چنین آمده است: «الذَّینَ اِنْ مَکنّاهُمْ في الأَرضِ أقامُوا الصَلاةَ وَ آتُوا الزَّکاةَ وَ أمَرُوا بِالمَعْروفِ وَ نَهُوا عَنِ المُنکَر وَ اللهُ عاقِبةُ الاُمُورِ»؛ آنها (مؤمنان به خداوند) کسانی هستند که هر گاه در زمین به آنان قدرت دادیم (و آنها را زمامدار مردم گردانیدیم) نماز به پا میدارند، و زکات میدهند و امر به معروف و نهی از منکر مینمایند و پایان همه کارها از آن خداوند است. از مجموع آیات یاد شده به خوبی استفاده میشود که جهان روزی را در پیش دارد که حکومت مطلق دنیا به دست پاکان و صالحان و افراد باایمان خواهد افتاد و طبق روایات و نویدهای تمام انبیای الهی، آن عصر درخشان و روزگار طلایی که مورد انتظار بشر و همهی مسلمانان و شیعیان جهان است، همان روز قیام منجی عالم بشر و دوران پرشکوه ظهور مبارک مهدی موعود7 خواهد بود.[1] [1]. همان، ص193. عيد تاعيد/ولادت تاظهورحضرت مهدي عج/ص154
