#انسانم_آرزوست (۴)
من أحزنَ مُؤمنا ثمّ أعطاه الدنیا لم یکن ذلک کفّارته
یکی از کارهایی که اثرِ سوءِ آن بقدری زیاد است که انسان را #انسانیت ساقط می کند ، #دل_شکستن است.
کسی که برای شکستن دل انسان های پاک ، حرمتی قائل نیست ، (دلی که احترامش بیش از احترام کعبه است ، دلِ شکسته ای که خداوند همدمش و همراهش می شود) ، آیا این فرد به آثار وضعیِ خواسته و ناخواسته اش توجه کرده است؟
بزرگان فرموده اند : اگر انسان بى جهت ، دلِ دیگری را بشكند ، اثر سوء آن ، از هزاربار شراب خوردن بدتر است. اهل شراب و عرق و ورق ، توبه می کنند ولی آنکه با شکستن دل انسانی ، عرش خدا را به لرزه در آورده ، چکار باید بکند. تمام دنیا هم جایگزین آن دل شکسته نیست.
این شیشه دل ، که متصلْ می شکنی
آهسته که دل ، نه آب و گل ، می شکنی
هشدار ، که قلبِ مومنان ، عرش خداست
بیدارِ خدا باش ، که دل می شکنی
حال اگر دل کسی را شکستی و دیگر دسترسی به او پیدا نشد ، در محضر خداوند با تمام وجود توبه کن و از او بخواه که دلش را نرم کند تا تو را ببخشد. وخداوند است که بر همه چیز قادر و تواناست.
«آدرس منابع»
(https://t.me/haghGroup/894)
@Hagh1441
