#انسانم_آرزوست (۱۲)
هیچ انسانی بدون دوست ، قادر به زندگی نیست. حال این دوست می تواند انسانی بد یا خوب یا انسان کامل یا خدا باشد. و همین انتخاب دوست تمام آینده انسان را رقم می زند.
در طریقِ معنویت ، نقش رفاقت پر رنگ تر است و قطعاً پیمودنِ #راه_انسانیت بدون دوست محال است.
الرفیق ثم الطریق. یعنی برای حرکت در این مسیر ابتدا کسی را پیدا کن که یا «انسان کامل» باشد یا در این راه «از تو کامل تر» باشد و سپس در راه قدم بگذار تا از خطر های راه در امان باشی. و مسلّماً بهترین دوست ، امامِ معصوم از خطاست.
پس منظور این نیست که هر کس بیشتر مطابقِ میل و هوایِ نفس ماست، را برای دوستی انتخاب کنیم ، بلکه مراد کسی است که بتواند ما را در مراتب بالاتری از انسانیت و ایمان ، راهنمایی کند ؛ بدون اینکه خودش بدنبال نفع شخصی و تابع نفس باشد.
گاهى خداوند براى انسان رفيقى را مىفرستد كه از استادِ حرکت به سوی خدا هم، براى او مفيدتر است؛ يعنى همان عناياتى كه بایداز سوی استاد برسد، از ناحيه رفيق محقق شود.
و خوشا بحال کسی که با اهل خدا دم خور باشد
دريغ و درد كه تا اين زمان ندانستم
كه كيمياى سعادت، رفيق بود رفيق
@Hagh1441