علامه حسن زاده آملی در رابطه با ارزش و اهمیت قرآن فرمودند: انسان حد یقف ندارد، همانگونه که قرآن، حد یقف ندارد. بلکه قرآن دارای مراتب است، ترجمه قرآن یک حد است، معنای متعارفش یک حد است، تفسیر انفسیش حد دیگری است و الی ما شاء الله، پایان ندارد. از این رو است که امیر المومنین در توصیه ای به فرزندش محمد بن حنفیه می فرماید: «پسرم؛ درجات بهشت به حسب آیات قرآن است، زمانی که روز قیامت فرا رسد به تلاوت کننده قرآن گویند بخوان و بالا برو»[1] فرزندم «اقرا و الرق» بخوان و بالا برو، اسرار نظام هستی تمام شدنی نیست، قرآن تمام شدنی نیست. حتی اسرار نظام مادی پایان پذیر نیست، تا چه رسد به اسرار نظام ما وراء ماده و ما فوق ماده که هیچ حدی ندارد. از این رو هنگامی که از قید و بند دنیا رها شده و اهل سعادت شدید و با چشمان باز وارد محشر شدید چیزهایی خواهید دید که تا کنون ندیده اید. [2]
تهیه و تدوین: مجتبی محیطی در فروردین 95
[1] . «و اعلم أن درجات الجنة على قدر آیات القرآن فإذا كان یوم القیامة یقال لقارئ القرآن اقرأ و ارق». فیض کاشانی، وافی، کتابخانه امیرالمومنین، اصفهان: 1406،ج9، ص1704
