معمولا زمانى که یک شخص فرهنگى مانند دانشمند دین، رحلت کند، مردم عزا گرفته ولی زمانی که یک حکومت سقوط می‌کند، مردم نه تنها عزا نمی‌گیرند بلکه از خوشحالی پایکوبی می‌کنند و این نشان می‌دهد که فرهنگ و هر که در این مسیر خدمتی نماید، برای مردم ارزشمند است ولی حکومتی که جز ظلم و بی‌داد از او صادر و جز به سختی انداختن مردم خود کاری نکرده، برای مردم ارزشی نداد.
یکی از خطرهایی که نظام اسلامی و انقلاب اسلامی را تهدید می‌کند این است که مردم حکومت اسلامی خود را جز فرهنگ و نشئت گرفته از اعتقادات خود نبینند و ببینند که حکومت نه برای اعتلای فرهنگ و دین أن‌ها کاری می‌کند و نه برای بهبود وضع مردم بلکه تنها کاری که می‌کند به سختی انداختن آنان است.
امام خمینی (ره): چرا نگاه نمی‌کنند تا ببینند که فرهنگ ما را به کجا بردند؟! چرا به علما تکیه نمی‌کنند؟! آیا از خودشان نمی‌پرسند که چرا مردم برای فوت یک عالم، اندوهناک می‌شوند ولی برای شکست یک حکومت، خوشحال می‌شوند؟ حکومت باید طوری باشد که اگر خطر سقوط متوجه آن شد مردم عزا بگیرند و برای دفاع از آن هجوم بیاورند. (۱)
پی‌نوشت:
۱) صحیفة الامام (ره)، الجزء١، الصفحة ١٣١
