انقلاب یا انفجار
فصل سوم حماسه حسینی
قیام امام حسین علیه السلام یک انفجارِ بعد از مدتی فشار نبود. شما می‌بینید که حضرت در هر فرصتی عده ای را مرخص میکنند. گوشزد میکنند که این قضیه خطر دارد. دائما میگوید: اینجا آب و نانی نیست... شب عاشورا به اصحاب میگوید: دست اهل بیت من را بگیرید و بروید. من میمانم!
رهبری که می‌خواهد از نارضایتی عمومی استفاده کند اینطور حرف نمی‌زند. مدام از تکلیف شرعی دم میزند.
مکاتب مادی امروز می‌گویند تضادها را تشدید کنید، ناراحتیها را زیاد کنید، شکافها را هرچه می‌توانید عمیق‌تر کنید، حتی با اصلاحات واقعی مخالفت کنید برای اینکه جامعه را به انقلاب به معنی انفجار (نه انقلاب آگاهانه) بکشانید. اسلام به انقلاب انفجاری، یک ذره معتقد نیست. اسلام، انقلابش هم انقلاب صددرصد آگاهانه و از روی تصمیم و کمال آگاهی و انتخاب است.
حسین علیه السلام نگفت: دشمن اینجاست، از این طرف بروید شما را از بین می‌برد، از آن طرف هم بروید شما را نابود می‌کند. فرمود: بروید، دشمن شما را اجبار نمیکند، دوست هم که من باشم ببعتم را برداشتم و اجباری نیست.
پس شاهد یک قیام و انقلاب کاملا آگاهانه هستیم. نه یک انفجار از روی عصبانیت و هیجان.
