آیا ما اهل کوفه نیستیم؟
پاسخ
اهل کوفه ؛ در دوران اهل بیت ع ؛ 72 ملت و از هر قوم و مذهب بودند. و از آنجایی که مقر و پایتخت حکومت امیرمومنان ع آنجا بود؛لذت حکومت علوی و نوع مردم داری ایشان؛طعم شیرین تشیع را به کام بسیاری چشانده بود.
لیکن همین عده شیعه نیز؛بی وفایی هایی داشتند و مولا و فرزندان شان چه خون دلها و جام زهرهایی که از آنها نخوردند.لذا سابقه درخشانی از وفاداری در مورد عموم کوفیان آن زمان نمی یابیم.
تنها گذاشتن اهل بیت ع ؛که اوج آن در تنها گذاشتن مسلم و شهادت امام حسین ع ؛می باشد؛برکسی پوشیده نیست.
کوفی جماعت؛نه یک طایفه و گروه تافته جدا بافته ای بودند بلکه در هر زمان و دوران از این جماعت در همه جای کره خاکی می توان یافت.کسانی که ولی خدا را دعوت کرده و پای دعوت خود نمی ایستند.خیانت کرده و شرط جوانمردی را رعایت نمی کنند.
دقت کنیم،منشا و ریشه این بی وفایی چه بود؟
طمع-جاه طلبی-ترس-دنیا دوستی-بخل-نداشتن معرفت-سست عنصری-بی تفاوتی و...
ونتیجه آن ؛گرفتار شدن به دیو وددانی چون منصور دوانیقی وحجاج ثقفی بود.
این سنت الهی است که اگر از ولی خدا حمایت نکنی و با بی وفایی در صحرای کربلا به تیغ و شمشیر بسپاری؛چوبش را می خوری و آن چوب؛تسلط اشرار است که عاری از دین و رحم و جوانمردی هستند.
تفسير القمي / ج2 ص 307 /
ما نیز اگر با بی بصیرتی ولیّ خود را رها کنیم؛قطعا چوبش را خواهیم خورد و آن چیزی جز تسلط لامذهب ها و اراذل و اشرار نخواهد بود.
و اگر در مواردی نیز دست نااهلی در مجموعه نظام ببینیم در واقع از همین رها کردن و بی تفاوتی های خود ما بوده واگر نفوذ و رخنه دشمن و ایادی آنها باشد؛ دلیلی جز عدم هشیاری ما ندارد.
مَنْ نَامَ عَنْ نُصْرَةِ وَلِيِّهِ انْتَبَهَ بِوَطْأَةِ عَدُوِّهِ.
عيون الحكم و المواعظ ص441
این روایت امیرمومنان ع ؛به روشنی هشدار بیدار بمان و هشیار باش را می دهد.که انقلاب کردن مهم است ولی مهمتر از آن انقلابی ماندن و حفظ انقلاب می باشد.
