ماه مبارک رمضان با تمام سختی‌ها و آسانی‌ها یا شیرینی‌ها و مقامات و بهره‌ها و استفاده‌ها مثل هر سال آمد و رفت.
بگذریم از این‌که حالا بعضی‌ها عذر موجّهی داشتند و نتوانستند به خاطر بیماری و مریضی یا مسافرت و امثال این‌ها روزه بگیرند ولی به هر حال با انس با قرآن و عمل به فرامین الهی نورانیت را در قلب خودشان افزایش دادند.
اما بعضی‌ها هم بودند که بیماری یا مریضی آن‌ها جسمی یا روانی نبود، بلکه بیماری آن‌ها مربوط به دل و قلبشان بوده و در واقع نوعی مَرَض باطنی است و نه تنها بدون عذر موجّه روزه نمی‌گرفتند، بلکه روزه خواری و نُشخوار علنی هم می‌کردند و حُرمت این ماه شریف را می‌شکستند و به ماه پیامبر خدا دهن کجی می‌کردند که حسابشان با کراماً کاتبین است و با این عدّه هم کاری نداریم و آن‌ها را حواله میدهیم به آیۀ مبارکۀ *فی قلوبهم مَرَضٌ فَزادَهُمُ اللّهُ مَرَضا*(1)
اما اهل ایمان و مردم متدیّنی که حرمت این ماه را نگه داشتند، خداوند در روز واپسین حرمت آن‌ها را نگه خواهد داشت و اجرشان را هم در این دنیا و هم در جهان ابدی و سرای جاودان به آن‌ها خواهد داد و رسول ختمی مرتبت (صلّی اللّه علیه وآله) آن‌ها را تنها نخواهد گذاشت و از آن‌ها در پیشگاه پروردگار شفاعت خواهد نمود.
اما روزه داران عزیز هم باید توجه داشته باشند که این شب‌زنده‌داری‌ها و توسّل‌ها و تقرّب جستن‌ها را بعد از ماه مبارک از دست ندهند و مداومت داشته باشند تا این حالات باارزش خود را که با زحمت به دست آورده‌اند از دست ندهند و گرفتار روزمرگی نشوند. اللّهمّ ارزقنا.
امید است که خداوند متعال همۀ ما را به راه خودش که راه انبیاء و اولیاء و صدّقین و شهدا و صالحین است هدایت کند و مشمول الطاف و رحمت واسعۀ خود گرداند و مصداق این آیه شریفه قرآن قرار دهد که می‌فرماید: وَمَن یُطِعِ اللَّـهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَـٰئِكَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّـهُ عَلَیْهِم مِّنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَوَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولَـٰئِكَ رَفِیقًا.(2)
کلیدواژه‌ها: قرآن. رمضان. روزه. انس. مرض دل.
-------------------------------
پی‌نوشت‌ها:
1- بقره/ 10.
2- نساء/ 69.
