طبق آیه 58 سوره نساء ، سمتها ، پستها و مسئولیت‌ها درنزد افراد بعنوان امانت الهی هستند و خداوند امر فرموده آنها را به صاحبانشان برگردانیم (إِنَّ اللّهَ یَأْمُرُكُمْ أَن تُؤدُّواْ الأَمَانَاتِ إِلَى أَهْلِهَا) لذا برای اعطای مسئولیت ( مدیریت) باید شایسته‌ترین فرد ( از جمیع جهات ) برای آن سمت را انتخاب و انتصاب نمود در غیر این‌صورت، شخص انتخاب کننده، خائن محسوب می‌گردد زیرا در امانت الهی خیانت کرده است.
چنانچه در حدیثی از پیامبر اکرم(ص) نیز آمده است «هرکس، شخصی را به مدیریت و زعامت قوم یا گروهی منصوب نماید در حالیکه بداند از او شایسته‌تر برای تصّدی این مقام وجود دارد ، چنین شخصی به خدا و رسولش و همه مؤمنان خیانت کرده است». ( الغدیر، ج8) باید بدانیم که خداوند سرنوشت قومی و جامعه‌ای را تغییر نمی‌دهد مگر با اراده و خواست آن ملت. بنابراین با آگاهی و بصیرت مبتنی بر معیار و شاخص‌های تعیین شده، فردی شایسته و اصلح را باید برگزید تا امور آینده خود و جامعه را به دست شایسته‌ترین فرد سپرد.
