حجاب یقیناً امری اجتماعی است و رابطه مستقیمی با حق مردم دارد و به‌عبارت‌دیگر حق الناس است و البته درعین‌حال حق الله هم هست به این معنا که اگر مفاسد اجتماعی یا خانوادگی بی‌حجابی هم در بین نباشد بازهم حجاب در مقابل نامحرم بر زن واجب است و نه مربوط به خود او یا مرد سرپرست او و یا حتی خانواده وی و اجتماع نیست تا بگوید من از حق خودم صرف‌نظر کردم، یا مرد بگوید من راضی‌ام و یا اعضای خانواده و اجتماع رضایت دهند.
ریشه حکم حجاب به حرمت و کرامت خود زن برمی‌گردد که حق الله است و زن در حقیقت امانت‌دار حق خداوند در حفظ این کرامت و حرمت است، بنابراین بی‌حجابی خیانت‌درامانت الهی و سلب حق الله است.
آیت‌الله جوادی آملی دراین‌باره بیان می‌دارند:
«زن به عنوان امین حق الله از نظر قرآن مطرح است؛ یعنی این مقام، این حرمت و حیثیت را خدای سبحان که حق خود اوست، به زن داده و فرموده این حق من را تو به عنوان امانت حفظ کن.»[۱]
در جهان غرب اگر زن همسرداری آلوده شد و شوهرش رضایت داد، قوانین آن‌ها پرونده را مختومه اعلام می‌کنند، اما در اسلام این‌طور نیست، یعنی حرمت و حیثیت زن، به خود زن، شوهر، برادر و خانواده‌اش اختصاص ندارد، بلکه متعلق به خداست و اگر همه رضایت دهند، خداوند متعال راضی نخواهد بود.
نظر آیت‌الله جوادی آملی دراین‌باره این است که:
«خدای سبحان زن را با سرمایه عاطفه آفریده است تا معلّم رقّت بوده و پیام عاطفه بیاورد، حال اگر جامعه‌ای این درس رقّت و عاطفه را ترک نموده و به دنبال غریزه و شهوت رفتند، به همان فسادی مبتلا می‌شوند که در غرب ظهور کرده است؛ بنابراین کسی نمی‌تواند نسبت به نداشتن حجاب رضایت داشته باشد.»[۲]
[۱] منبع: تابناک، کد خبر: ۲۳۰۹۶۹
[۲]. همان.
لینک کوتاه مطلب : https://nidamat.com/?p=34398
