اکثریت مردم در روش و منش زندگی، از حدس و گمان و تخمین استفاده می کنند؛ نه منطق و فکر صحیح.
" فلان حرف را در مورد فلانی شنیدی؟
میدانی قصد و نیت واقعی فلانی از فلان برخورد چی بود؟
فکر کنم فلانی منظورش به من بود."
حدس و گمان نه تنها انسان را به حقیقت نمی رساند؛ بلکه از راه خدا دور و دورتر هم می کند.
" وَ إِنْ تُطِعْ أَکْثَرَ مَنْ فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوکَ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَ إِنْ هُمْ إِلاَّ يَخْرُصُونَ " انعام / 116
و اگر از بيشتر افراد روى زمين اطاعت كنى، تو را از راه خداوند، منحرف و گمراه مى‌كنند. زيرا آنان جز از گمان پيروى نمى‌كنند وآنان، جز به حدس و گمان نمى‌پردازند.
بهوش باشیم که راه خدا، راه علم و یقین است و آن چه خدا از بنده اش می پذیرد، تنها و تنها عمل بر اساس این هاست؛ نه عمل براساس پیروی ازاکثریتی که به جای اتکاء به حق، به حدس و گمان های آلوده به هوا و هوس خود اعتماد می کنند.
