این روزها چقدر دلم هوای حبیب را میکند.
هر بار که پرندهی خیالم به پابوس عشق علیهالسلام می رود، می رود مینشیند کنار ضریح حبیب و دخیل میبندد به ضریح زیبایش.
چقدر سبک رفاقتش را دوست دارم ...
رفاقت حبیب و مسلم بن عوسجه را
رفاقتی که دست آدم را می گیرد و آسمانیش می کند ...