در این بازار دنیا که مردم در حال زیان کردن هستند (إِنَّ الْانسَانَ لَفِى خُسْرٍ إِلَّا الَّذِینَ ...)[1]
در این بازاری که عده‌ای سعادت را در مقابل شقاوت فروختند (الَّذینَ اشْتَرَوُا الضَّلالَةَ بِالْهُدى)[2]
در همین بازار، عده‌ای به تجارتی دست زدند که تماماً سود است و کساد و زیانی در آن نیست؛
«کسانى که کتاب خدا را تلاوت مىکنند و نماز را برپا مىدارند و ازآنچه روزى آنان کردهایم در نهان و آشکار انفاق مىنمایند، به تجارتى امید دارند که هرگز از بین نمىرود»:
«إِنَّ الَّذینَ یَتْلُونَ کِتابَ اللَّهِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ أَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِیَةً یَرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ»[3]
------------------------------------------------------------------------------------------
[1] سوره عصر، آیه 2
[2] سوره بقره، آیه 16
[3] سوره فاطر، آیه 29
