روزی ابو حنیفه به محضر امام صادق علیه‌السلام آمد.
امام فرمود:
شنیدهام که این آیه را ((ثم لتسئلن یومئذ عن النعیم))
در روز قیامت به طور حتم از نعمتها سؤال میشوید. [سوره تکاثر، آیه ۸] چنین تفسیر میکنی که:
خداوند مردم را از غذاهای لذیذ و آبهای خنک مؤاخذه و بازخواست میکند.
ابوحنیفه گفت:
درست است من این آیه را این طور تفسیر کردهام.
امام فرمود:
اگر مردی تو را به خانه اش دعوت کند و با غذای لذیذ و آب خنکی از تو پذیرایی کند و بعد برای این پذیرایی به تو منت بگذارد، دربارهی چنین کسی چگونه قضاوت میکنی؟
ابوحنیفه گفت:
میگویم آدم بخیلی است.
امام فرمود:
آیا خداوند بخیل است تا اینکه در روز قیامت در مورد غذاهایی که به ما داده ما را بازخواست کند؟
ابوحنیفه گفت:
پس مقصود از نعمت‌هایی که قرآن میگوید انسان مؤاخذه میشود چیست؟
امام فرمود:
مقصود آن نعمت ولایت ما اهل بیت است. روز قیامت از ولایت ما قرار است سوال شود
[مستدرک الوسائل ج ۱۶ ص ۲۴۷]
إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ فِي كِتَابٍ مَّكْنُونٍ لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ»
«همانا آن قرآني است گرامي منزلت ، در كتابي مكنون كه جز پاكان دست بر آن نزنند و نازل شده از سوي پرودگار جهانيان است.»
سوره ی واقعه /79
