هر شخصی برای ورثه خود می تواند چیزی را به جا بگذارد گستره آن از مادیات تا معنویات را شامل می شود با هر کدام از این موارد می توان در امر پسندیده و یا خارج از آن ورثه بهره بگیرند. ولی اخلاقیات و انجام دادن و به فعلیت رساندن در شخص چیزی است که شخص را عالم به خود و اجتماع بار می آورد و شخص عالم مخالف دانسته حقیقی خود عمل نمی کند.
چه زیبا است در کنار هر چیزی که به یادگار می نهیم اخلاقیات نیکو و مهروزی، بخشش، کرم و از این قبیل موارد پسندیده که کاستی در آن راه ندارد و خود شخص می تواند مبلغ برای دیگران نیز باشد به یادگار بنهیم
امیر المومنین فرموده اند:
العِلمُ وَراثَهٌ کَریمَهٌ ، وَ الادابُ حُلَلٌ مُجَدَّدَهٌ ، وَ الفِکرُ مِرآهٌ صافِیَهٌ
علم میراث گرانبهائی است و ادب لباس فاخر و زینتی است و فکر آئینه ای است صاف.
نهج البلاغه حکمت 5
t.me/revagh110