بسم الله
«روزی که بادا»
بلاخره یک روز می آیی،
یک روزمی آیی و تمام جمعهها بجای دلتنگی،روز شادی میشوند...
یک روزمیآیدو همهی بچههای یمن و سوریه وحتی کشمیر ومیانمار، دست بهدست پدر ومادرهایشان, درکنار تو، بال می گشایند.
یک روز می آید وسبد سبد ستاره، شبهای تاریک بقیع را روشن میکند.
یک روز می آید که تلخی،طعم ناآشنای تمام دهانها میشود..
یک روز می آید که عشق، نام مقدسی میشود،برای تنها معشوق عالم.
یک روزمی آید و دیگر بردل هیچ موجودی هیچ داغی نمی نشیند..
کسی،املای بدجنسی راهم بلد نخواهد بود
وعلم وایمان دوبال همه برای پرواز خواهدشد.
مولای من، قسم بهمویت،
و به عطرگریبانت،
که تنهابه امیدآن روز،زندگی میکنم و فرزندمیآورم..
وازتومیخواهم خودت،دست نوازشی،نیم نگاهی،یا اشارهای مرحمت کنی.
تا آنها فقط برای توباشند ولحظه ای بی هوای تو نفس نکشند...حتی لحظه ای...