هر ساعتی از صبح که بلند شدی، کار اولت این باشد که درنگی کنی. اگر تمرکز کافی را برای درنگ نداری، دست به قلم بشو و بنویس. ببین تا شب، می خواهی چه کارهایی انجام دهی. معمول ما آدم‌ها، زمان و تعداد کارهایی که بیشتر انجام می‌دهیم و حواس و دغدغه مان، به آن هاست، مربوط به کارهای این دنیایمان هست. با این اوصاف، اگر اعمال ما را در فرمول زیر بگذارند ، ضرر نمی‌کنیم؟
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن أصبَحَ و أمسى و الآخِرةُ أكبرُ هَمِّهِ جَعلَ اللّه ُ الغِنى في قلبِهِ، و جَمَع لَه أمرَهُ، و لَم يَخرُج مِن الدُّنيا حتّى يَستكمِلَ رزقَهُ . و مَن أصبحَ و أمسَى و الدُّنيا أكبرُ هَمِّهِ جَعَلَ اللّه ُ الفَقْرَ بينَ عينَيهِ، و شتَّتَ علَيهِ أمْرَه، و لَم يَنَلْ مِن الدُّنيا إلاّ ما قُسِمَ لَهُ . (بحار الأنوار : 77/151/104.)
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر آن كس كه در شب و روز، بزرگترين همّش آخرت باشد ، خداوند بى نيازى را در دل او جاى مى دهد و كارش را سامان مى بخشد و از دنيا نمى رود مگر وقتى كه روزى اش را كامل دريافت كرده باشد. و هر آن كس كه شب و روز، بزرگترين همّش دنيا باشد، خداوند فقر را در بين دو چشم او قرار مى دهد (هميشه چشمش گرسنه دنيا است) و كارش را پريشان مى سازد و از دنيا به چيزى بيش از قسمت خود نمى رسد.
وقتی با کمی درنگ در ابتدای صبح، می‌توانیم نیت کنیم و کارهایمان را برای آخرتمان، ولو با ده واسطه، انجام دهیم، چرا اینکار را نکنیم؟ اگر فراموش می‌کنی، زنگ یادآوری نیت بگذار. خدایا، ظرف ها را بشورم برای رضای تو. خانه را جارو کنم تا تو راضی باشی از تمیزی خانه. به مادرم کمک کنم تا تو خوشحال شوی. خانواده را خدمت کنم تا تو از من راضی باشی.. ان شاالله که همیشه، الهی، کار کنیم.
بسم الله.. دفتر و قلم بردار و همین الان، تا پایان روزت را دوامی اخروی ببخش. دست خود توست.
در مورد رابطه های دنیا و آخرت بیشتر بخوانیم در اینجا
